Een boek “over de menselijke ziel” dat tot doel heeft te inspireren
"Ik voelde dat het moment gekomen was." Zo rechtvaardigde de in Aveiro wonende journaliste Cláudia Azevedo de publicatie van haar eerste dichtbundel, "As Margins of Life". Ze vertelde Diário de Aveiro dat haar passie voor schrijven al lang bestond, maar tot nu toe geheim was gebleven. Haar recente moederschap heeft angsten en twijfels aangewakkerd en haar doen erkennen dat "als we niet doen wat ons gelukkig maakt, we niet leven... we overleven." Het werk is een combinatie van eerder geschreven en recente gedichten, maar samen vormen ze een geheel in vijf delen, "alsof het hoofdstukken uit het leven van deze vrouw zijn". Hoewel het niet autobiografisch is, "zit er veel van mij en andere vrouwen in. Ik zou zeggen dat het over de menselijke ziel gaat." Overgegeven aan poëzie, "die altijd aanwezig is in alles wat ik schrijf", zelfs in proza, rechtvaardigt ze de titel met de gedachte dat "we allemaal wel eens op een plek zijn geweest die noch centraal noch extreem is. Het gaat over deze emotionele plek waar het boek over gaat." Ze hoopt dat lezers zichzelf zullen herkennen "in het personage, of het nu als een spiegel of als een toevluchtsoord is", en voegt eraan toe: "als iemand zich geraakt, begrepen of zelfs uitgedaagd voelt om naar binnen te kijken, is het de moeite waard geweest." Volgens Cláudia Azevedo gaat "De Marges van het Leven" over "dingen die we allemaal wel eens hebben gevoeld: de angst om niet te weten wie we zijn, het verlangen om geliefd te zijn, de pijn van het ouder worden en de moed om opnieuw te beginnen. Het is een emotionele reis", voegt ze eraan toe, en voegt eraan toe dat het werk "met het hart, met de waarheid, is geschreven. En ik geloof dat elke lezer er een stukje van zichzelf in zal vinden." De auteur legt uit dat ze schrijft wanneer ze het voelt, "wanneer iets me verontrust, me kwetst of me van binnen opvrolijkt. Schrijven ontstaat vaak als een noodzaak, bijna als een catharsis. Ik zit in stilte en laat de woorden stromen. Soms komen ze in de vorm van poëzie, soms in proza, maar ze zijn altijd geladen met waarheid. Om vorm te geven aan wat anders te zwaar op me zou drukken van binnen. Ik volg geen regels; ik schrijf wanneer ik innerlijk moet ademen. Schrijven is mijn veilige plek, het is waar ik mezelf verlies en tegelijkertijd mezelf vind, en er zijn dingen die ik pas kan begrijpen nadat ik ze heb opgeschreven," erkent ze.
De boekpresentatie vindt plaats op 23 om 15.30 uur in het Auditorium van het Vagos Education and Recreation Center, met gratis toegang. Over de sessie vertelde ze dat er, naast de presentatie van het werk door de auteur zelf, ook vijf "bijzondere" vrouwen zullen zijn die gedichten voordragen – evenveel als er hoofdstukken in het boek staan.
Illustraties... de visuele interpretatie van gedichten
Inês Baptista is de auteur van de illustraties die leven, kleur en betekenis toevoegen aan de gedichten in het boek "As Marquês da Vida". Een uitdaging die ze graag aannam, vooral omdat illustratie en schilderkunst integraal deel uitmaken van haar leven en ze voorheen alleen prozaboeken had geïllustreerd. Ze legde aan Diário de Aveiro uit dat ze voor elk van de vijf hoofdstukken een illustratie had gemaakt. "Eerst las ik de gedichten en creëerde ik mijn eigen visuele interpretatie. Het was een duik in het leven van het personage, maar ook in mijn eigen leven, omdat ik mezelf weerspiegeld zag in veel van de beschreven ervaringen." Ze voegde eraan toe: "Ik geloof dat de lezer parallellen zal vinden" met zijn of haar eigen waarheid, vandaar de keuze voor een gezichtsloos silhouet, "waar iedereen in past." De illustraties begonnen als schetsen op papier, afgewerkt met zwarte pen en vervolgens digitaal ingekleurd. Nu het boek is gepubliceerd en binnenkort uitkomt, geeft hij toe zeer tevreden te zijn met het eindresultaat. "Het is een ontspannen leeservaring, die ons, afhankelijk van elk hoofdstuk, een ander ritme oplegt. Wat ik uit dit lezen meeneem, is bovenal een sterk gevoel van bevrijding."
Het illustreren van boeken is een uitdaging die Inês Baptista bijzonder leuk vindt, "vooral de beginfase van het interpreteren van gedachten en het ontdekken hoe je die in beelden kunt overbrengen."
"Ik voelde dat het moment gekomen was." Zo rechtvaardigde de in Aveiro wonende journaliste Cláudia Azevedo de publicatie van haar eerste dichtbundel, "As Margins of Life". Ze vertelde Diário de Aveiro dat haar passie voor schrijven al lang bestond, maar tot nu toe geheim was gebleven. Haar recente moederschap heeft angsten en twijfels aangewakkerd en haar doen erkennen dat "als we niet doen wat ons gelukkig maakt, we niet leven... we overleven." Het werk is een combinatie van eerder geschreven en recente gedichten, maar samen vormen ze een geheel in vijf delen, "alsof het hoofdstukken uit het leven van deze vrouw zijn". Hoewel het niet autobiografisch is, "zit er veel van mij en andere vrouwen in. Ik zou zeggen dat het over de menselijke ziel gaat." Overgegeven aan poëzie, "die altijd aanwezig is in alles wat ik schrijf", zelfs in proza, rechtvaardigt ze de titel met de gedachte dat "we allemaal wel eens op een plek zijn geweest die noch centraal noch extreem is. Het gaat over deze emotionele plek waar het boek over gaat." Ze hoopt dat lezers zichzelf zullen herkennen "in het personage, of het nu als een spiegel of als een toevluchtsoord is", en voegt eraan toe: "als iemand zich geraakt, begrepen of zelfs uitgedaagd voelt om naar binnen te kijken, is het de moeite waard geweest." Volgens Cláudia Azevedo gaat "De Marges van het Leven" over "dingen die we allemaal wel eens hebben gevoeld: de angst om niet te weten wie we zijn, het verlangen om geliefd te zijn, de pijn van het ouder worden en de moed om opnieuw te beginnen. Het is een emotionele reis", voegt ze eraan toe, en voegt eraan toe dat het werk "met het hart, met de waarheid, is geschreven. En ik geloof dat elke lezer er een stukje van zichzelf in zal vinden." De auteur legt uit dat ze schrijft wanneer ze het voelt, "wanneer iets me verontrust, me kwetst of me van binnen opvrolijkt. Schrijven ontstaat vaak als een noodzaak, bijna als een catharsis. Ik zit in stilte en laat de woorden stromen. Soms komen ze in de vorm van poëzie, soms in proza, maar ze zijn altijd geladen met waarheid. Om vorm te geven aan wat anders te zwaar op me zou drukken van binnen. Ik volg geen regels; ik schrijf wanneer ik innerlijk moet ademen. Schrijven is mijn veilige plek, het is waar ik mezelf verlies en tegelijkertijd mezelf vind, en er zijn dingen die ik pas kan begrijpen nadat ik ze heb opgeschreven," erkent ze.
De boekpresentatie vindt plaats op 23 om 15.30 uur in het Auditorium van het Vagos Education and Recreation Center, met gratis toegang. Over de sessie vertelde ze dat er, naast de presentatie van het werk door de auteur zelf, ook vijf "bijzondere" vrouwen zullen zijn die gedichten voordragen – evenveel als er hoofdstukken in het boek staan.
Illustraties... de visuele interpretatie van gedichten
Inês Baptista is de auteur van de illustraties die leven, kleur en betekenis toevoegen aan de gedichten in het boek "As Marquês da Vida". Een uitdaging die ze graag aannam, vooral omdat illustratie en schilderkunst integraal deel uitmaken van haar leven en ze voorheen alleen prozaboeken had geïllustreerd. Ze legde aan Diário de Aveiro uit dat ze voor elk van de vijf hoofdstukken een illustratie had gemaakt. "Eerst las ik de gedichten en creëerde ik mijn eigen visuele interpretatie. Het was een duik in het leven van het personage, maar ook in mijn eigen leven, omdat ik mezelf weerspiegeld zag in veel van de beschreven ervaringen." Ze voegde eraan toe: "Ik geloof dat de lezer parallellen zal vinden" met zijn of haar eigen waarheid, vandaar de keuze voor een gezichtsloos silhouet, "waar iedereen in past." De illustraties begonnen als schetsen op papier, afgewerkt met zwarte pen en vervolgens digitaal ingekleurd. Nu het boek is gepubliceerd en binnenkort uitkomt, geeft hij toe zeer tevreden te zijn met het eindresultaat. "Het is een ontspannen leeservaring, die ons, afhankelijk van elk hoofdstuk, een ander ritme oplegt. Wat ik uit dit lezen meeneem, is bovenal een sterk gevoel van bevrijding."
Het illustreren van boeken is een uitdaging die Inês Baptista bijzonder leuk vindt, "vooral de beginfase van het interpreteren van gedachten en het ontdekken hoe je die in beelden kunt overbrengen."
"Ik voelde dat het moment gekomen was." Zo rechtvaardigde de in Aveiro wonende journaliste Cláudia Azevedo de publicatie van haar eerste dichtbundel, "As Margins of Life". Ze vertelde Diário de Aveiro dat haar passie voor schrijven al lang bestond, maar tot nu toe geheim was gebleven. Haar recente moederschap heeft angsten en twijfels aangewakkerd en haar doen erkennen dat "als we niet doen wat ons gelukkig maakt, we niet leven... we overleven." Het werk is een combinatie van eerder geschreven en recente gedichten, maar samen vormen ze een geheel in vijf delen, "alsof het hoofdstukken uit het leven van deze vrouw zijn". Hoewel het niet autobiografisch is, "zit er veel van mij en andere vrouwen in. Ik zou zeggen dat het over de menselijke ziel gaat." Overgegeven aan poëzie, "die altijd aanwezig is in alles wat ik schrijf", zelfs in proza, rechtvaardigt ze de titel met de gedachte dat "we allemaal wel eens op een plek zijn geweest die noch centraal noch extreem is. Het gaat over deze emotionele plek waar het boek over gaat." Ze hoopt dat lezers zichzelf zullen herkennen "in het personage, of het nu als een spiegel of als een toevluchtsoord is", en voegt eraan toe: "als iemand zich geraakt, begrepen of zelfs uitgedaagd voelt om naar binnen te kijken, is het de moeite waard geweest." Volgens Cláudia Azevedo gaat "De Marges van het Leven" over "dingen die we allemaal wel eens hebben gevoeld: de angst om niet te weten wie we zijn, het verlangen om geliefd te zijn, de pijn van het ouder worden en de moed om opnieuw te beginnen. Het is een emotionele reis", voegt ze eraan toe, en voegt eraan toe dat het werk "met het hart, met de waarheid, is geschreven. En ik geloof dat elke lezer er een stukje van zichzelf in zal vinden." De auteur legt uit dat ze schrijft wanneer ze het voelt, "wanneer iets me verontrust, me kwetst of me van binnen opvrolijkt. Schrijven ontstaat vaak als een noodzaak, bijna als een catharsis. Ik zit in stilte en laat de woorden stromen. Soms komen ze in de vorm van poëzie, soms in proza, maar ze zijn altijd geladen met waarheid. Om vorm te geven aan wat anders te zwaar op me zou drukken van binnen. Ik volg geen regels; ik schrijf wanneer ik innerlijk moet ademen. Schrijven is mijn veilige plek, het is waar ik mezelf verlies en tegelijkertijd mezelf vind, en er zijn dingen die ik pas kan begrijpen nadat ik ze heb opgeschreven," erkent ze.
De boekpresentatie vindt plaats op 23 om 15.30 uur in het Auditorium van het Vagos Education and Recreation Center, met gratis toegang. Over de sessie vertelde ze dat er, naast de presentatie van het werk door de auteur zelf, ook vijf "bijzondere" vrouwen zullen zijn die gedichten voordragen – evenveel als er hoofdstukken in het boek staan.
Illustraties... de visuele interpretatie van gedichten
Inês Baptista is de auteur van de illustraties die leven, kleur en betekenis toevoegen aan de gedichten in het boek "As Marquês da Vida". Een uitdaging die ze graag aannam, vooral omdat illustratie en schilderkunst integraal deel uitmaken van haar leven en ze voorheen alleen prozaboeken had geïllustreerd. Ze legde aan Diário de Aveiro uit dat ze voor elk van de vijf hoofdstukken een illustratie had gemaakt. "Eerst las ik de gedichten en creëerde ik mijn eigen visuele interpretatie. Het was een duik in het leven van het personage, maar ook in mijn eigen leven, omdat ik mezelf weerspiegeld zag in veel van de beschreven ervaringen." Ze voegde eraan toe: "Ik geloof dat de lezer parallellen zal vinden" met zijn of haar eigen waarheid, vandaar de keuze voor een gezichtsloos silhouet, "waar iedereen in past." De illustraties begonnen als schetsen op papier, afgewerkt met zwarte pen en vervolgens digitaal ingekleurd. Nu het boek is gepubliceerd en binnenkort uitkomt, geeft hij toe zeer tevreden te zijn met het eindresultaat. "Het is een ontspannen leeservaring, die ons, afhankelijk van elk hoofdstuk, een ander ritme oplegt. Wat ik uit dit lezen meeneem, is bovenal een sterk gevoel van bevrijding."
Het illustreren van boeken is een uitdaging die Inês Baptista bijzonder leuk vindt, "vooral de beginfase van het interpreteren van gedachten en het ontdekken hoe je die in beelden kunt overbrengen."
Diario de Aveiro
